میزان نمایان شدن ایمپلنت هیدورکسی آپاتیت با دو پوشش مش مرسیلن و صلبیه

چکیده هدف: ارزیابی و مقایسه میزان نمایان شدن ایمپلنت هیدروکسی آپاتیت با دو پوشش مش مرسیلن و صلبیه دهنده. روش پژوهش: در یک مجموعه موارد مداخله‌ای مقایسه‌ای آینده‌نگر، 60 بیمار با مراجعه پیاپی تحت عمل انوکلیشن اولیه با کارگذاری ایمپلنت هیدروکسی آپاتیت قرار گرفتند و به طور تصادفی در یکی از دو گروه پوشش مش مرسیلن یا صلبیه دهنده قرار گرفتند. سپس در پایان دوره پی‌گیری که حداقل 6 ماه بود، میزان نمایان شدن ایمپلنت بررسی شد. یافته‌ها: گروه مش مرسیلن شامل 30 بیمار (21 مرد و 9 زن) و گروه صلبیه دهنده نیز شامل 30 بیمار (20 مرد و 10 زن) بودند. میانگین سنی در گروه مش مرسیلن 4/36 سال (77-10سال) بود و در گروه صلبیه 5/28 سال (85-8 سال) بود. شایع‌ترین علت انوکلیشن در هر دو گروه، ضربه بود؛ به ترتیب 3/53 درصد در گروه مش مرسیلن و 6/56 درصد در گروه صلبیه. در گروه مش مرسیلن در طول مدت پی‌گیری که به طور متوسط 4/10 ماه و از 6 تا 18 ماه بود؛ موردی از نمایان شدن ایمپلنت دیده نشد ولی در گروه صلبیه، یک مورد نمایان شدن ایمپلنت در مدت پی‌گیری که به طور متوسط 4/9 ماه و بین 6 تا 15 ماه بود، دیده شد. نتیجه‌گیری: میزان عارضه نمایان شدن ایمپلنت هیدروکسی آپاتیت با دو پوشش مش مرسیلن و صلبیه دهنده تفاوتی ندارد و با توجه به در دسترس بودن، عدم نیاز به غربالگری عوامل بیماری‌زا و عدم خطر انتقال بیماری پوستی، مش مرسیلن به عنوان جایگزین صلبیه دهنده توصیه می‌گردد. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1384؛ سال 10، شماره 4: 447-443.